Frumburðurinn okkar hún Íris á afmæli í dag. 28 ár eru síðan hún kíkti í þennan heim agnarsmá og nett.
Erla er með pistil um þennan dag forðum á síðunni sinni; www.erlabirgis.blogspot.com
Til hamingju með daginn elsku Íris mín og gangi þér vel við lesturinn í vetur.
fimmtudagur, ágúst 31, 2006
sunnudagur, ágúst 27, 2006
Ísland er best.....!
Margt hefur á dagana drifið undanfarið. Við eyddum tveimur vikum suður á Spáni með vinum okkar Heiðari og Sigrúnu. Tveir bræðra minna Hlynur og Hansi með sín föruneyti voru þarna suður frá á sama tíma og hittumst við nokkrum sinnum. Farið var í þriggja daga ferð suður til Andalúsíu þar sem við skoðuðum bæði Alhambra höllina og hellana í Nerja. Hvorttveggja mikilfenglegt. Annað mannanna smíð og hitt verk náttúrunnar sjálfrar. Náttúran hafði betur og uppskar óskipta aðdáun okkar. Síðan fórum við líka í eins dags ferð norður í Guadalest sem er Mára virki, það síðasta sem kristnir náðu undir sig á Spáni.
Það er alltaf gott að láta sólina verma sig, þó stundum geti hún farið offari í því hlutverki sínu. Hitinn var mikill, sérstaklega fyrstu dagana en svo kólnaði og varð bærilegra norðurhjarabúum eins og okkur. Við fórum þrisvar á ströndina. Það var gott því sjórinn er passlega heitur til að fara í sjóbað og kæla sig þegar manni finnst maður orðinn eins og brenndur snúður.
Moskítóflugur herjuðu á okkur, illskeyttar blóðsugur sem ógerlegt er að verjast því þær stinga mann án þess að maður verði var við og svo klæjar í bitið meira en orð fá lýst.
Okkur reyndist líka svolítið erfitt að finna veitingastaði sem pössuðu smekk okkar, allavega mínum svo ég tali bara fyrir mig. Tveir matsölustaðir stóðust þó vel kröfur minna freku bragðlauka, annar var kínverskur Wok staður og hitt spánskt steikhús sem við enduðum ferðina á að heimsækja. Flott Spánar stemning þar og góður matur
Húsið sem við dvöldumst í eiga þau Kiddi og Ásta ásamt Heiðari og Sigrúnu. Húsið er fínt og vel búið húsgögnum svo vel fór um okkur þar.
Umhverfi Torrevieja er flatlent og mjög þurrt. Ekki alveg heillandi að mínum smekk en bæði norðurfrá og suðurfrá er mun meiri gróður og landslag.
Við fórum á Fitina á föstudaginn og eyddum síðustu dögum sumarfrísins okkar í íslenskri sveitarómantík á Föðurlandi voru í Fljótshlíðinni. Ekkert moskító, ekkert rusl, bara ilmur af íslenskri töðu bændanna og smárablómum sem eru við það að fella krónuna sína, það var yndislegt. Fljótshlíðin skartaði sínu fegursta og minnti okkur enn einu sinni á hversu ótrúlega fallegt landið okkar er.
Við skruppum í berjamó undir Dímon. Þar er krökkt af berjum, risastórum hnullungum sem eru við að springa af safa.
Borðuðum góðan mat af grillinu og nutum lífsins í botn.
Það er alltaf gott að láta sólina verma sig, þó stundum geti hún farið offari í því hlutverki sínu. Hitinn var mikill, sérstaklega fyrstu dagana en svo kólnaði og varð bærilegra norðurhjarabúum eins og okkur. Við fórum þrisvar á ströndina. Það var gott því sjórinn er passlega heitur til að fara í sjóbað og kæla sig þegar manni finnst maður orðinn eins og brenndur snúður.
Moskítóflugur herjuðu á okkur, illskeyttar blóðsugur sem ógerlegt er að verjast því þær stinga mann án þess að maður verði var við og svo klæjar í bitið meira en orð fá lýst.
Okkur reyndist líka svolítið erfitt að finna veitingastaði sem pössuðu smekk okkar, allavega mínum svo ég tali bara fyrir mig. Tveir matsölustaðir stóðust þó vel kröfur minna freku bragðlauka, annar var kínverskur Wok staður og hitt spánskt steikhús sem við enduðum ferðina á að heimsækja. Flott Spánar stemning þar og góður matur
Húsið sem við dvöldumst í eiga þau Kiddi og Ásta ásamt Heiðari og Sigrúnu. Húsið er fínt og vel búið húsgögnum svo vel fór um okkur þar.
Umhverfi Torrevieja er flatlent og mjög þurrt. Ekki alveg heillandi að mínum smekk en bæði norðurfrá og suðurfrá er mun meiri gróður og landslag.
Við fórum á Fitina á föstudaginn og eyddum síðustu dögum sumarfrísins okkar í íslenskri sveitarómantík á Föðurlandi voru í Fljótshlíðinni. Ekkert moskító, ekkert rusl, bara ilmur af íslenskri töðu bændanna og smárablómum sem eru við það að fella krónuna sína, það var yndislegt. Fljótshlíðin skartaði sínu fegursta og minnti okkur enn einu sinni á hversu ótrúlega fallegt landið okkar er.
Við skruppum í berjamó undir Dímon. Þar er krökkt af berjum, risastórum hnullungum sem eru við að springa af safa.
Borðuðum góðan mat af grillinu og nutum lífsins í botn.
sunnudagur, ágúst 06, 2006
Öðruvísi verslunarmannahelgi
Við hjónin höfum verið á faraldsfæti þessa helgina. Þó ekki þessum venjulega faraldsfæti okkar að þeysa um landið, heldur hefur rúnturinn verið milli Selfoss og Fitarinnar. Það tekur ekki nema rúman hálftíma að "skjótast" heim.
Ég náði að gera “kofann” íbúðarhæfan fyrir helgina eins og að var stefnt. Þar hefur Arna gist með dæturnar sínar.
Þess á milli hefur hann verið félagsmiðstöð fjölskyldunnar. Þetta er aldeilis virkilega notalegt að eiga svona athvarf sem ekki hristist í roki eða blotnar í gegn í rigningu. Þegar við fórum í gærkvöldi voru þær að koma sér fyrir og það verður að segjast að notalegt var að sjá þær lagstar út af og sumar sofnaðar.
Við hliðina á kofanum komu þau sér fyrir Íris og Karlott með afagullin mín. Þau búa svo vel að eiga fínan og notalegan tjaldvagn. Hrund tjaldaði undir gaflinum norðanmegin og Eygló og Bjössi við hliðina á henni. Þannig að öll fjölskyldan er þarna saman á lófastórum bletti. Gaman að því.
Í gærkvöldi var árleg grillveisla okkar stórfjölskyldunnar. Gerða bar veg og vanda af aðstöðunni, en þetta var á hennar lóð. Tveir sendibílar og plastdúkur strengdur á milli þeirra gerði gæfumuninn þegar litið er til þess að alltaf rignir um verslunarmannahelgi.
Auðvitað rigndi og dúkurinn kom í góðar þarfir, flestir sátu þurrir undir honum. Farið var í leiki, börn og fullorðnir saman, virkilega gaman að því.
Kvöldið endaði með varðeldi. Skógarhöggið mitt frá í vor var uppistaðan í eldmatnum. Það tókst þó ekki að brenna allt trjáfjallið, verður að bíða betri tíma að klára það.
Ég er ánægður með þessi grill okkar. Þetta er gott fyrir fjölskylduböndin og styrkir samband okkar hvert við annað.
Nú er hætt að rigna. Allavega hér á Selfossi. Þeir eru mættir hér á bakkann veiðimennirnir. Það er dagleg sjón hér að horfa á veiðimenn berja ána með flugum sínum. Sumir veiða, aðrir ekki, þannig er veiðin.
Erlan er komin niður núna. Hún er ekkert að flýta sér á fætur þessa morgna þegar hún þarf ekki að fara í vinnu. Enda bara gott að geta sofið. Hvar gæti það svo sem verið betra en hér í sveitasælunni að sofa út á fallegum morgni?
Ég ætla að lauma mér að borðinu hjá henni og skenkja henni kaffitári, hún á það svo margfalt inni.
CU
Ég náði að gera “kofann” íbúðarhæfan fyrir helgina eins og að var stefnt. Þar hefur Arna gist með dæturnar sínar.
Þess á milli hefur hann verið félagsmiðstöð fjölskyldunnar. Þetta er aldeilis virkilega notalegt að eiga svona athvarf sem ekki hristist í roki eða blotnar í gegn í rigningu. Þegar við fórum í gærkvöldi voru þær að koma sér fyrir og það verður að segjast að notalegt var að sjá þær lagstar út af og sumar sofnaðar.
Við hliðina á kofanum komu þau sér fyrir Íris og Karlott með afagullin mín. Þau búa svo vel að eiga fínan og notalegan tjaldvagn. Hrund tjaldaði undir gaflinum norðanmegin og Eygló og Bjössi við hliðina á henni. Þannig að öll fjölskyldan er þarna saman á lófastórum bletti. Gaman að því.
Í gærkvöldi var árleg grillveisla okkar stórfjölskyldunnar. Gerða bar veg og vanda af aðstöðunni, en þetta var á hennar lóð. Tveir sendibílar og plastdúkur strengdur á milli þeirra gerði gæfumuninn þegar litið er til þess að alltaf rignir um verslunarmannahelgi.
Auðvitað rigndi og dúkurinn kom í góðar þarfir, flestir sátu þurrir undir honum. Farið var í leiki, börn og fullorðnir saman, virkilega gaman að því.
Kvöldið endaði með varðeldi. Skógarhöggið mitt frá í vor var uppistaðan í eldmatnum. Það tókst þó ekki að brenna allt trjáfjallið, verður að bíða betri tíma að klára það.
Ég er ánægður með þessi grill okkar. Þetta er gott fyrir fjölskylduböndin og styrkir samband okkar hvert við annað.
Nú er hætt að rigna. Allavega hér á Selfossi. Þeir eru mættir hér á bakkann veiðimennirnir. Það er dagleg sjón hér að horfa á veiðimenn berja ána með flugum sínum. Sumir veiða, aðrir ekki, þannig er veiðin.
Erlan er komin niður núna. Hún er ekkert að flýta sér á fætur þessa morgna þegar hún þarf ekki að fara í vinnu. Enda bara gott að geta sofið. Hvar gæti það svo sem verið betra en hér í sveitasælunni að sofa út á fallegum morgni?
Ég ætla að lauma mér að borðinu hjá henni og skenkja henni kaffitári, hún á það svo margfalt inni.
CU
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)